รีวิวซีรีส์ Sanctuary โอเซ คิโยชิ เป็นวัยรุ่นอกหักที่ต้องการช่วยพ่อของเขา แต่หันไปเล่นซูโม่เพื่อเงิน แต่เขากระตือรือร้นในการฝึกซูโม่และมักจะเข้าร่วมการซ้อม นอกจากนี้เขายังละเมิดประเพณีที่มีมายาวนานด้วยการท้าทายอำนาจของผู้อาวุโสที่มีประสบการณ์ซ้ำๆ เพียงเพราะเขาคิดว่าเขาแข็งแกร่งกว่าใครๆ แต่อุปสรรคในชีวิตสอนให้เขาค่อยๆ ก้าวเข้าสู่โลกอันทรงเกียรติของนักมวยปล้ำซูโม่
ญี่ปุ่นยังคงเป็นเจ้าแห่ง Soft Power อย่างชัดเจน ต้องยอมรับว่าซูโม่ไม่เป็นที่นิยมในระดับสากล คนทั่วโลกอาจรู้เรื่องนี้แต่อาจไม่สนใจหรือตื่นเต้นเท่าชาวญี่ปุ่น ผู้คนอาจมองว่าซูโม่เป็นกิจกรรมทางวัฒนธรรมมากกว่า ด้วยพิธีกรรมเล็กน้อยและรูปแบบที่แปลกประหลาดซึ่งสวนทางกับค่านิยมสมัยใหม่ ทั้งสองอย่างมีไว้เพื่อเพิ่มน้ำหนักที่นำไปสู่ความอ้วนเกินมาตรฐาน การนุ่งโจงกระเบนเพื่ออวดเนื้อหนังสัตว์ เน้นแก้มก้นและหมวกแบบโบราณ อาจถูกวิพากษ์วิจารณ์ถึงประเพณีที่ล้าสมัยซึ่งไม่เข้ากับแบบแผนเหยียดเพศในปัจจุบัน และดูเหมือนเป็นกีฬาเหยียดเพศ และเห็นความเป็นชายเป็นใหญ่
โอเซเป็นวัยรุ่นหัวร้อนที่มีความสามารถพิเศษในการต่อสู้ แต่ที่บ้านเขามีปัญหา แม่ทิ้งพ่อไปเพื่อเอาเงินมาคืนเท่านั้น พ่อของเขาเปิดกิจการร้านซูชิที่ทรุดโทรมจนเป็นหนี้และป่วยจากอุบัติเหตุในที่สุด ความยากจนและการต้องพึ่งพาเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะทำให้โอซาวะรีบหันไปหาทุกสิ่งที่จ่ายเงินก้อนโตเพื่อให้ได้เงิน 8 ล้านเยนมาใช้หนี้ของพ่อ ซูโม่เป็นตัวเลือกของเขา ไม่ต่างจากประเทศไทยที่ส่งเด็กจากครอบครัวที่มีรายได้น้อยมาฝึกมวยไทยเพื่อเล่นฟุตบอลและไม่มีทางเลือก ที่นี่ เนื้อเรื่องของซีรีส์สร้างได้ดี เมื่อภาพของพ่อที่ป่วยและความยากลำบากในชีวิตปรากฏขึ้นซ้ำๆ ในตอนที่เขาต้องตัดสินใจเสมอ เมื่อเขาเลือกผิด เช่น ออกจากสนามซ้อมแล้วกลายเป็นเศรษฐีเงินล้าน เราก็เห็นใจ ไม่ใช่ไม่พอใจ
ตามสไตล์โชเน็นมังงะที่ตัวเอกต้องเรียนรู้และเผชิญกับความผิดหวังต่างๆ จนมีแรงคิดและตั้งหน้าตั้งตาสู้กับเพื่อนและเทรนเนอร์ที่คอยสนับสนุนให้กำลังใจจนกลับมาเจอคู่ต่อสู้คนสำคัญที่เน้นมิตรภาพมากกว่ากินเนื้อคนเห็นอกเห็นใจกันกลายเป็นสองพระเอกยืนบนเวทีคู่กับ ศักดิ์ศรี การเน้นสร้างคู่แข่งมากกว่าผู้ร้ายในกีฬาเป็นสิ่งที่ญี่ปุ่นทำได้ดีมาก
ตัวเอกของเรื่องนี้ต้องมีนิสัยชอบแหกกฎซึ่งบางครั้งก็น่ารำคาญ ช่วยทำให้คนรอบข้างและแม้แต่ผู้ยืนดูสงสัยว่าข้อจำกัดของประเพณีนั้นจำเป็นหรือไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งซูโม่มีความเชื่อมโยงทางวัฒนธรรมมากจนคนหนุ่มสาวอาจรู้สึกว่ามันน่าเบื่อ ทำให้ผู้คนคิดว่าซูโม่นั้นกินง่าย กินสนุก และเข้าใจได้ดีกว่าเพราะผู้สร้างช่วยย่อยส่วนเกิน ความเป็นสากลมากขึ้นแล้วเราจะเห็นว่ามันเกี่ยวข้องกับอะไร รวมถึงศัพท์แสงและพิธีกรรมต่างๆ เช่น การร้องเพลงก่อนการต่อสู้โดยไม่ต้องอธิบายซีรีส์
เหมือนเราดูมวยไทยแบบเวทีเดียว เข้าใจง่าย เพราะมีแบบ MMA ทั่วไป เราจะสามารถโอบรับวัฒนธรรมที่เราสร้างขึ้นเองเมื่อมันรบกวนการใช้ฟลุตหรือหมัดภายนอกก่อนเกม สิ่งนี้ทำให้เราเชื่อว่าซีรีส์นี้ใช้ผ่านสายตาของโอเซที่ต้องฝึกฝนต้องเล่นเพราะการตั้งคำถามในสมัยโบราณถูกท้าทายผ่านสายตาของนักข่าวหญิงชาวต่างชาติ นี่คือแง่มุมที่นำเสนออย่างชาญฉลาด
ถ้าซูโม่ที่ดูไม่ได้เท่อะไร รีวิวซีรีส์ Sanctuary ยังทำให้กลายเป็นอะไรที่สนุก เร้าใจและหามุมที่ทำให้เข้าใจสมัยโบราณได้ก็เป็นสิ่งที่น่าชื่นชม ในขณะเดียวกันก็ไม่ได้บังคับความรักให้ชื่นชม แต่ในขณะเดียวกันก็ตั้งคำถามจากมุมมองสมัยใหม่ว่าเหมาะสมหรือไม่ที่จะแบ่งเป็นกีฬาผู้ชายและผู้หญิงไม่สามารถขึ้นเวทีได้ การพิจารณาคำว่า แดน ชินแซค ด้วยความเข้าใจหรือการบังคับนั้นเป็นทิพย์ จากนั้นหาคำตอบว่าคำตอบที่ศักดิ์สิทธิ์คืออะไรและให้ผู้ชมคิดออกในหัวของพวกเขาเอง กลยุทธ์นี้สามารถใช้กับเนื้อหาทางวัฒนธรรมจำนวนมากที่ไม่สามารถเข้าถึงได้ในประเทศไทย
ผิดหวังอย่างเดียวกับซีรีส์ญี่ปุ่นหลายๆ เรื่องใน Netflix มันไม่ใช่การแสดงไร้มนุษยธรรมที่ฉันเคยรู้สึกอีกต่อไปแล้ว เพราะดูเหมือนว่าผู้กำกับชาวญี่ปุ่นจำนวนมากจะเปิดรับโลกภายนอกมากขึ้นจนกระทั่งพวกเขากลายเป็นนานาชาติมากขึ้น สิ่งที่อาจต้องพัฒนาเพิ่มเติมคือการจบซีซันด้วยช่วงเวลาที่ยังไม่เสร็จนั้นไม่ต่างจากซีรีส์ Gannibal บนแพลตฟอร์มอื่น คุณอาจต้องหาจุดที่ผู้ฟังรู้สึกเปิดรับมากขึ้น เพราะจนถึงตอนนี้ยังไม่มีข่าวการอนุมัติภาค 2 ใดๆ เลย และถึงจะอนุมัติก็ปีกว่าจะได้ดู และต่อให้ เลิกตอนต่อไปแบบนี้ก็ต้องมา อาทิตย์หน้าอยากดูตอนต่อไป
ติดตามรีวิวหนังใหม่ : รีวิวหนัง
สามารถติดตามข่าวสารวงการภาพยนตร์เพิ่มเติมได้ที่เฟสบุ๊คแฟนเพจของพวกเรา : nangdeereview
รีวิวหนังใหม่ : Fast X เร็ว…แรงทะลุนรก 10
