รีวิวหนัง Emancipation
รีวิวหนัง Emancipation อาชีพของเขาพลิกผันหลังจากได้รับรางวัลออสการ์ครั้งแรกที่รอคอยมานาน ด้วยโมเมนต์อันร้อนแรงบนโพเดียมที่นำไปสู่ฉากตบระดับตำนาน “วิลล์ สมิธ” กลับมาพร้อมกับภาพยนตร์ดราม่าที่ผู้ชมจะต้องหลงรัก Emancipation อาจเป็นภาพยนตร์ที่ได้รับรางวัลได้อย่างง่ายดาย แต่จะสามารถค้นพบชื่อเสียงและความเป็นมืออาชีพของเขาอีกครั้งกับผลงานชิ้นนี้ได้หรือไม่?
“Emancipation” ได้รับแรงบันดาลใจจากรูปถ่ายของ “Whipping Peter” ในปี 1863 ซึ่งเป็นชายผู้หนีจากการเป็นทาสระหว่างการปลดปล่อย โดยใช้สติปัญญาและศรัทธาอันแรงกล้าของท่าน หนึ่งในนั้นคือพลังแห่งความรักที่มีต่อครอบครัว แสวงหาอิสรภาพจากนักล่าทาสผู้โหดเหี้ยมซึ่งจะไม่หยุดทำอะไรเลยเพื่อปลดปล่อยเขาจากอิสรภาพที่เขาสมควรได้รับ ความกล้าหาญของเขาเป็นประกายเล็กๆ ที่จุดประกายการต่อต้านระบบทาสในอเมริกา
นี่คือผลงานล่าสุดในไตรภาค “อีควอไลเซอร์” จากผู้กำกับ “อองตวน ฟูกัว” ซึ่งถือเป็นผู้สร้างภาพยนตร์ผิวสีที่มีทักษะพิเศษไม่ธรรมดา ครั้งนี้ผมได้หยิบยกมาทำหนังดราม่าเข้มข้น นี่เป็นการอ้างอิงที่ชัดเจนถึงเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ และคุณจะรู้สึกได้ว่าเขาทุ่มเทความพยายามทั้งหมดให้กับหนังเรื่องนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้กินเวลานาน 2 ชั่วโมง ความคิดและการแสดงออกทางอารมณ์ของแต่ละขั้นตอนนั้นพิถีพิถันและเหมือนจริงแต่ฉันก็ผิดหวังเล็กน้อย เพราะปรากฎว่าความหลุดพ้นนั้นเต็มไปด้วยธาตุน้ำ เนื้อไม่มาก. มันเหมือนโชว์ทาสไปหน่อย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมหนังเรื่องนี้จึงค่อนข้างเป็นไปตามสูตรเดียวกัน และถ่ายทอดอารมณ์ในภาพยนตร์เก่าๆ เกี่ยวกับทาสอเมริกัน ที่เราได้เห็นและสัมผัสมาหลายครั้งแล้ว ขณะที่การดำเนินเรื่องดำเนินไปในลักษณะที่เข้าใจท่วงทำนองและทิศทางของเรื่องทั้งหมด
ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้ “Bill Collage” จาก Exodus: Gods and Kings มาช่วยสร้างเรื่องราว ต้องบอกว่าเขาไม่มีคารมคมคายในการเขียนบทมากนัก มีนิสัยชอบยืมและใช้สูตรสำเร็จจากหนังเรื่องอื่นสไตล์นี้ปะปนกันไป เป็นเรื่องน่าเสียดายที่หนังเรื่องนี้ไม่สามารถค้นหาตัวตนของตัวเองได้ นอกเหนือจากการเป็นภาพยนตร์ทาสที่หนีไม่พ้นที่เป็นแก่นสารแล้ว มันยังจับภาพที่หดหู่และโหดร้ายมากมายเพื่อสร้างอารมณ์ให้กับผู้ชมที่ดูเหมือนจะไม่สนใจมากเกินไป เนื่องจากเนื้อหาซ้ำกันเกินไป
ภาพยนตร์อย่าง Slave ที่คุณแทบจะไม่ต้องทำอะไรเลยเพื่อให้มีความแข็งแกร่งจากภายใน และหนังเรื่องนี้ก็ใช้สิ่งนี้เป็นองค์ประกอบหลัก แค่พยายามมากเกินไปนิดหน่อย สิ่งนี้ทำให้ท่าทางและลีลาในหลาย ๆ ที่ดูโดดเด่นและไม่น่าดึงดูดเกินไป แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้มีองค์ประกอบการผลิตอื่นๆ ที่ช่วยชดเชยได้ โดยเฉพาะการออกแบบมุมของฟิล์มและเทคนิคการใช้สี ที่เลือกเล่าเรื่องโดยใช้โทนขาวดำเป็นวิธีการสื่อสารหลัก
แต่มันก็ยังคงเหมือนเดิมเพราะหนังทาสบอกเล่าเรื่องราวเป็นภาพขาวดำ นี่ไม่ใช่เรื่องใหม่เลย หลายๆ เรื่องเคยใช้เทคนิคการเล่าเรื่องนี้มาก่อน สิ่งนี้ตอกย้ำความเป็นเอกลักษณ์ของ “Liberation” มากยิ่งขึ้น และอย่างน้อยก็ต้องชื่นชมแสงของภาพยนตร์ ซึ่งเป็นอีกองค์ประกอบหนึ่งที่ถือว่าทำได้ดี ยิ่งฟิล์มอยากใช้มากเท่าไรก็ยิ่งถูกถักทอเป็นฟิล์มขาวดำมากขึ้นเท่านั้น ส่วนนี้ให้เครดิตกับการช่วยถ่ายทอดอารมณ์ของหนังได้ในระดับที่น่าพอใจ และในแง่ของการแสดง วิลล์ สมิธยังคงทำหน้าที่ของเขาได้อย่างยอดเยี่ยมและเกินกำลังของเขาอีกครั้ง การแสดงของเขาถือเป็นตัวละครหลักที่สนับสนุนภาพยนตร์ทั้งเรื่อง มันยังคงเป็นการเคลื่อนไหวที่น่าประทับใจ เขารู้ดีว่าจะเล่นบทบาทนี้อย่างไร แม้ว่าผลงานของเขาจะยังไม่ใช่ผลงานชิ้นเอกที่น่าจดจำเมื่อเทียบกับผลงานชิ้นก่อนๆ ของเขาเองก็ตาม แต่อาจกล่าวได้ว่าเขาทำได้ดีและควรทำ
โดยรวมแล้ว Emancipation เป็นละครเกี่ยวกับการเป็นทาสในช่วงสงครามกลางเมืองอเมริกา ไม่มีเนื้อหาใหม่มากนักและเนื้อหาภาพยนตร์ค่อนข้างซ้ำซาก ท่วงทำนองที่เล่าเรื่องไม่ใช่เรื่องใหม่ สูตรของหนังทาสที่เคยดูมาก่อนหน้านี้ถูกนำมาสร้างเป็นหนังความยาว 2 ชั่วโมงที่เต็มไปด้วยเนื้อหาเอาชีวิตรอดสุดระทึกใจ วิล สมิธ จะแสดงผลงานระดับมืออาชีพอย่างแน่นอน มาช่วยสนับสนุนเต็มที่ครับ
นี่อาจไม่ใช่งานของ Will Smith ที่ควรค่าแก่การจดจำ เนื่องจากภาพยนตร์เรื่องนี้ยังยังคงอยู่ในเขตปลอดภัยของเขามากเกินไป วิธีการเล่าเรื่องก็ต้องระมัดระวังกันหน่อย แม้ว่าเรื่องราวต่างๆ ที่นำเสนอในภาพยนตร์จะค่อนข้างทรงพลังในตัวเองก็ตาม แต่น่าเสียดายที่พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าไม่สามารถสร้างมาตรฐานใหม่ของตัวเองได้ ยังไม่พบเสน่ห์เลย ไม่มีอะไรน่าจดจำเป็นพิเศษ มันไม่ใช่หนังที่น่าผิดหวังเลยแม้แต่น้อย แต่บางทีความคาดหวังของฉันก็สูงเกินไป ผลกระทบของหนังเรื่องนี้จะยิ่งใหญ่กว่านี้
ติดตามรีวิวหนังใหม่ : รีวิวหนัง
สามารถติดตามข่าวสารวงการภาพยนตร์เพิ่มเติมได้ที่เฟสบุ๊คแฟนเพจของพวกเรา : nangdeereview
รีวิวหนังใหม่ : Shotgun Wedding ฝ่าวิวาห์ระห่ำ
