รีวิวหนัง John Wick นับตั้งแต่ที่ผู้กำกับ แชด สตาเฮลสกี กล่าวไว้ก่อนการเปิดตัว John Wick 3 หรือ John Wick: Chapter 3 – Parabellum (2019) John The Revenge Story of Pursuit N Wick ก็คืออดีตมือสังหาร ผู้ถือชื่อเล่นปีศาจ “บาบายากา” ไม่ได้จบเพียงแค่ไตรภาคเท่านั้น มันเทียบเท่ากับการเซ็นสัญญากับแฟน ๆ ของแฟรนไชส์สุดเดือดว่าเรื่องราวภาคต่อไปจะเปิดเผยออกมาอย่างไร จนกระทั่งห้าปีต่อมาเราได้เห็นเรื่องจริงของ John Wick: บทที่ 4 ซึ่งเป็นทั้งภาคต่อและชะตากรรมรอบรองชนะเลิศของ John Wick
ในภาคนี้ สตาเฮลสกียังคงกลับมากำกับเหมือนในสามภาคแรกโดยใช้ตัวละครที่สร้างโดยดีเร็ก โคลสตัด (Derek Kolstad) และทีมนักแสดงเดิมกลับมาเติมเต็มในภาคเก่าอย่าง Keanu Reeves, Lawrence การกลับมาของ Fishburne, Ian McShane และผู้มาใหม่ บิล สแคส. การ์ด (บิล สการ์สการ์ด), ฮิโรยูกิ ซานาดะ, ดอนนี่ เยน และรินะ ซาวายามะ นักร้องชาวญี่ปุ่น-อังกฤษ
ภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มต้นด้วยการที่ John Wick เผชิญหน้ากับศัตรูทั้งเล็กและใหญ่ เขาพยายามหันหลังให้โต๊ะสูงอยู่เสมอในสามภาคแรก จากนั้นเขาถูกกล่าวหาหรือถูกเนรเทศออกจากโลกแห่งนักฆ่า และรอดชีวิตในภาคที่สาม มูลค่าของเขาในคำสั่งนักฆ่าเพิ่มขึ้นทุกขณะ ตัวเขาเองต้องการที่จะเป็นอิสระจากอำนาจและการควบคุมของสภาสูง เขาต้องเผชิญกับสภาสูงจนกระทั่งจอห์น วิคกลายเป็นบุคคลอันตราย และสภาสูงต้องตัดศีรษะของเขาอย่างเร่งด่วน
แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่คนเดียว แต่ก็มี Bovari ราชาแห่งยมโลก (Laurence Fishburne), Koji Shimadzu (Hiroyuki Sanada) ผู้จัดการโรงแรม Continental Hotel ในโอซาก้า, Winston (Ian McShane) และ Sharon (Lance Reddick) อดีตผู้จัดการและบัตเลอร์ ของ โรงแรมคอนติเนนตัล ในนิวยอร์ก ช่วยเหลืออยู่เบื้องหลังวินสตัน ชารอน และทุกคนที่พยายามช่วยเขา ภายใต้แรงกดดันจากผู้มีอำนาจสูงสุดในวุฒิสภา Marquis Vincent de Gramont (Bill Skarsgård) มือสังหาร Baba Yaga ต้องเริ่มต้นการเดินทางอันยาวนานข้ามสามทวีปเพื่อต่อสู้กับ John Wick สามเมือง: ปารีส เบอร์ลิน และโอซาก้า มองหาวิธีตอบโต้อำนาจอันล้นหลามของวุฒิสภา และต้องเอาชีวิตรอดจากนักล่าที่สังหารหัวหน้าระดับสูงของวุฒิสภาเพื่อยุติร่างกฎหมาย มิสเตอร์เฟซเลส (ชาเมียร์ แอนเดอร์สัน) และเคน (ดอนนี่ เยน) มือสังหารตาบอดและอดีตเพื่อนของจอห์น วิค ก็อยากจะสับหัวเขาเช่นกัน
หนังเรียกได้ว่าเล่าเรื่องได้กระชับและรวดเร็วโดยไม่ต้องย้อนเรื่องให้เสียเวลา ซึ่งก็ดีเพราะหนังสามารถบอกได้ทุกอย่าง แอคชั่นดำเนินไปอย่างรวดเร็วไม่ต้องเสียเวลาปกปิดเนื้อเรื่องจากภาคที่แล้วแต่ตัวหนังเองใช้องค์ประกอบ ตัวละคร และมุขตลกจากภาคที่แล้ว และหากผู้เขียนแนะนำ แนะนำให้ดู 3 ภาคแรก เพื่อเข้าใจองค์ประกอบและเรื่องราวอย่างถ่องแท้ แต่ถ้าคุณไม่มีเวลาโดดมาภาคนี้ก่อนแล้วกลับมาดูภาคเก่าก็ยังไม่ใช่บาปใหญ่ แต่อาจสร้างความสับสนให้กับองค์ประกอบบางส่วนกับที่มาของโครงเรื่องบางเรื่อง
สำหรับแฟนๆ ภาคนี้ คงจะมีความสุขสมกับการรอคอย เนื่องจากหนังเรื่องนี้มีความยาวมากกว่าทุกตอน โดยอยู่ที่ 2 ชั่วโมง 49 นาทีหรือ 169 นาที หนังจึงเพิ่มซีเควนซ์แอ็กชั่นที่น่าตื่นตาตื่นใจที่ดูเหนือกว่าเล็กน้อย แต่ยังคงให้ความรู้สึกที่เท่ ดิบ และสมจริงของ John Wick จุดเริ่มต้นของเรื่องคือเรื่องยังไม่เริ่มครึ่งชั่วโมงและพี่น้องเร็วก็มีเรื่องอุ่นเครื่องอยู่แล้ว แต่ละฉากเป็นซีเควนซ์แอ็กชันที่เน้นไปที่เทกยาว เรียกได้ว่าแค่นั่งดูก็ยังเหนื่อยมาก ด้วยความเดือดไม่หยุดหย่อน ผู้เขียนจึงคาดเดาว่าฉากแอ็คชั่นในหนังเรื่องนี้อาจมีสัดส่วนมากกว่า 50% ของหนังทั้งเรื่อง กว่าจะหยุดพักเล่าต่อก็เหนื่อยทุกครั้งเหมือนลงไปสู้กับตัวเอง
มุมหนึ่งสะท้อนถึงการออกแบบแอคชั่นที่พิถีพิถัน และการเตรียมตัวแสดงสตันท์ก็ทำได้ดีมาก โดยเฉพาะเมื่อ John Wick เดินทางไปเมืองต่างๆ เราจะได้เห็นว่าฉากแอ็คชั่นในเมืองเหล่านั้นล้วนแตกต่างและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไม่ใช่แค่ตีกันเท่านั้น เช่นเวลาไปสาขา Continental Hotel Osaka คิวจะเต็มไปด้วยคนเอเชีย มีการต่อสู้ผสมกับกังฟู มีการใช้กระบองสองอัน มีการผสมผสานระหว่างซามูไรเบอร์ลินเล็กน้อย โดยเน้นที่การดวลปืน ใช้ขวานและไพ่เป็นอาวุธ และในปารีสก็จะมีคำสั่งให้แสดงการกระทำสำหรับรถยนต์ เข้าสู่กลิ่นอายของหนังคาวบอย
จุดเด่นอีกประการหนึ่งของ John Wick จากทุกสาขาอาชีพคืองานภาพที่ออกแบบมาอย่างสวยงามและแปลกตา มันเหมือนกับทีมที่ร้อนแรงในสาขานี้ ดังนั้น เมื่อเปรียบเทียบกับผลงานอื่น ๆ ที่เต็มไปด้วยความรู้สึกทางสายตา ฉากแอ็คชั่นที่เราเห็นนั้นไม่เพียงแต่มันเยิ้มและนองเลือดเท่านั้น แต่ยังออกแบบผลงานที่น่าสนใจอีกด้วย การใช้สีที่ตัดกันนั้นชัดเจนมาก และมุมกล้องก็ดูน่าดึงดูดใจมากกว่าทุกแผนก ฉากแอ็กชันระยะยาวสองฉากรวมถึงมุมกล้องแปลกๆ ที่ผู้เขียนชื่นชอบคือฉากแอ็กชันในปารีสในองก์ที่ 3 เป็นฉากที่อลังการมาก และฉากที่ John Wick ยิง 1-2 ช็อตจากมุมสูงด้วยปืนลูกซอง (Dragon’s Breath)! เป็นกระทู้ที่มีการออกแบบท่าเต้นได้ดีมากและมีฉากแอคชั่นและมุมกล้องที่บ้าบอจริงๆ
ถึงแม้หนังแอคชั่นจะเต็มขนาดนี้แต่อีกระดับที่ถือว่าดีกว่าคือบท โดยเฉพาะความต่อเนื่องของภาพลักษณ์ของจักรวาลนักฆ่าที่ก้าวไปอีกขั้น นอกจากเหรียญทองที่ใช้แลกเปลี่ยนสินค้าแล้ว ยังมีประโยชน์ของนักฆ่าเหล่านี้อีกด้วย การเพิ่มหรือถอดผู้เฒ่าที่อยู่เหนือสภาสูงสามัญเข้าสู่พิธีกรรมการกลับบ้านเกิดเพื่อพิสูจน์ความจงรักภักดีต่อวุฒิสภาที่ได้รับบาดเจ็บหรือบางครั้งไม่สำคัญว่าคุณจะตายหรือไม่ เมื่อเราเห็นเหตุการณ์ย้อนอดีตของกรรมที่จอห์น วิคต้องทน เพราะแม้ว่าเขาจะฆ่าคนไปหลายร้อยคน เราอาจรู้สึกว่ามีเหตุผล (และแอบพอใจ) การไล่ตามการฆาตกรรมของวิคอาจไม่ใช่ทางเลือกสุดท้ายในการต่อต้านอำนาจสูงสุดของวุฒิสภา
แต่ในขณะเดียวกันผลที่ตามมาจากการกระทำของเขาเองซึ่งเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าในส่วนที่แล้วก็ถูกนำมาเปิดเผยในฉากสุดท้าย หรือฉากในปารีสซึ่งจริงๆ แล้วเป็นฉากสุดท้ายซึ่งเป็นไฮไลท์ที่ผมชอบและแนะนำให้ดู แน่นอนว่ายังมีองค์ประกอบอยู่บ้างและบางเรื่องก็ยังน่าเบื่ออยู่ มีแอนิเมชั่นคล้ายกับภาคที่แล้ว แต่เมื่อพี่วิค ปะทะกับมาร์ควิสในฉากสุดท้าย นอกจากจะเสียความรู้สึกด้วยฉากต่อสู้สุดแสนจะธรรมดาแล้ว แต่ก็ไม่ดีเท่าสองฉากแรก ฉากนั้น เหมือนเป็นการสรุปและสะท้อนข้อความหลัก โดยเฉพาะ การยอมรับผลที่ตามมาของการกระทำ (ยอมรับกรรม) ที่ซ่อนอยู่ในเรื่องราวทั้ง 4 ภาค สามารถมองเห็นได้ชัดเจน
รีวิวหนัง John Wick บทที่ 4 เป็นผลงานภาพยนตร์ชิ้นเอกที่น่าประทับใจซึ่งเน้นการถามคำถามหลังการถ่ายทำ ส่วนหนึ่งก็อยู่ที่งานแสดงสตันท์ที่ซับซ้อน สำหรับงานที่สร้างขึ้นอย่างพิถีพิถันที่สุด การออกแบบการเคลื่อนไหวกลายเป็นองค์ประกอบสำคัญ เป็นตัวเอกที่ทำให้หนังมีความน่าสนใจและสนุกสนาน ภาพยนตร์แอ็คชั่นที่เข้มข้นและตึงเครียดทำให้คอรู้สึกพึงพอใจและผสมผสานหัวใจกับความเป็นมนุษย์เข้ากับภาพยนตร์ได้อย่างลงตัว ผ่อนคลายหากคุณต้องการรับชมความบันเทิง สามารถรับชมแบบพากย์ไทยได้ น่าสนใจแน่นอนแต่ถ้าอยากเห็นโทนของต้นฉบับก็ดูเพลงประกอบที่มีคำบรรยายไทยแล้วจะได้โทนสีเข้มที่เข้ากับต้นฉบับ
ติดตามรีวิวหนังใหม่ : รีวิวหนัง
สามารถติดตามข่าวสารวงการภาพยนตร์เพิ่มเติมได้ที่เฟสบุ๊คแฟนเพจของพวกเรา : nangdeereview
รีวิวหนังใหม่ : CREED III
